Intensieve insulinetherapie op de intensieve-zorgenafdeling

De meeste kritisch zieke patiënten ontwikkelen tijdens hun verblijf op de intensieve- zorgenafdeling hyperglykemie en insulineresistentie. In de Folia van juni 2002 maakten we melding van een studie bij dergelijke patiënten die waren opgenomen na trauma of uitgebreide of gecompliceerde heelkunde (vooral cardiaal): er was een gunstig effect van intensieve insulinetherapie op mortaliteit en morbiditeit. Een follow-up studie van deze patiënten toont dat het gunstig effect van de intensieve insulinetherapie op de overleving blijft aanhouden tot 4 jaar na de cardiale ingreep [Eur. Heart J, online gepubliceerd op 11 april 2006].

In een tweede gerandomiseerde gecontroleerde studie, uitgevoerd door dezelfde onderzoekers en recent gepubliceerd, werd intensieve insulinetherapie (behoud van de glykemie tussen 80 en 110 mg/dl) vergeleken met conventionele insulinetherapie (behoud van de glykemie tussen 180 en 200 mg/dl), deze keer bij patiënten die om niet-chirurgische redenen op de intensieve-zorgenafdeling verbleven [ N Engl J Med 2006; 354: 449-61 met editoriaal N Engl J Med 2006; 354: 516-8 ]. Ook deze studie toonde bij de patiënten behandeld met intensieve insulinetherapie een statistisch significante daling van de morbiditeit en een daling- zij het statistisch niet significant- van de mortaliteit. Volgens de auteur van het bijbehorend editoriaal kan het opstarten van intensieve insulinetherapie bij patiënten op de intensieve-zorgenafdeling een "redelijke strategie" zijn, in afwachting van nieuwe gegevens. Er dient wel rekening te worden gehouden met het verhoogde risico van hypoglykemie bij dergelijke zwaar zieke patiënten.