Tamoxifen: 5 of 10 jaar behandelen?[Reeds verschenen in de rubriek " Goed om te weten " op onze website op 18/12/12]
Tamoxifen, een selectieve oestrogeenreceptormodulator, wordt reeds vele jaren gebruikt bij de hormonale behandeling van niet-gemetastaseerd hormoonreceptor-positief borstcarcinoom bij premenopauzale en postmenopauzale vrouwen. In meerdere studies werd aangetoond dat een behandeling gedurende 5 jaar met tamoxifen (20 mg p.d.) leidt tot een daling met 26 % van de mortaliteit, een daling met 47 % van het aantal recidieven en een daling met 47 % van het aantal contralaterale carcinomen. Of een behandelingsduur langer dan 5 jaar voordeel biedt, was niet bewezen [zie Folia januari 2006 en oktober 2006 ]. Recent verscheen in The Lancet [Early Online Publication, 5 December 2012 (doi:10.1016/ S0140-6736(12)61963-1) met editoriaal (doi:10.1016/S0140-6736(12)62038-8)] de ATLASstudie, een gerandomiseerde studie waarin 10 jaar behandeling met tamoxifen vergeleken werd met 5 jaar behandeling. De studie betrof bijna 13.000 vrouwen die voordien curatief waren behandeld voor borstkanker en ook reeds 5 jaar tamoxifen hadden gebruikt; 6.846 van hen waren gekend als hormoonreceptor-positief. Bij aanvang van de studie, dus na 5 jaar behandeling met tamoxifen, werden de patiënten gerandomiseerd over twee groepen: de ene helft kreeg nog 5 jaar verder tamoxifen, de andere helft niet. Bij vrouwen met bevestigde hormoonreceptor-positieve status bleek 10 jaar behandeling beter dan 5 jaar wat betreft herval van borstkanker, overlijden t.g.v. borstkanker en totale mortaliteit. Bij opvolging op 15 jaar na de diagnose was in de groep met 10 jaar behandeling 21,4% van de vrouwen hervallen, vergeleken met 25,1% in de groep met 5 jaar behandeling. Wat betreft overlijden t.g.v. van borstkanker bedroegen deze percentages respectievelijk 12,2 en 15,0%. Door 27 vrouwen gedurende 10 i.p.v. 5 jaar te behandelen kon dus 1 extra herval voorkómen worden (NNT= 27); door 36 vrouwen langdurig te behandelen kon 1 extra overlijden ten gevolge van borstkanker voorkómen worden (NNT= 36). Bij de vrouwen die 10 jaar behandeld werden, werd een hogere incidentie van endometriumcarcinoom vastgesteld (3,1 vs. 1,6%) en een hogere mortaliteit ten gevolge hiervan (0,4 vs. 0,2%). Ook was het risico van longembolie hoger bij langdurige behandeling. In afwachting van de resultaten van de aTTom-studie, een lopende studie met vergelijkbaar onderzoeksopzet als deze ATLAS-studie, is het moeilijk om al duidelijke adviezen voor de klinische praktijk te formuleren. |