Inhalatiecorticosteroïden en effect op uiteindelijke lengte op volwassen leeftijd

Inhalatiecorticosteroïden zijn de eerste keuze voor de onderhoudsbehandeling van persisterend astma. Bij kinderen kan in de eerste jaren van de behandeling met deze middelen groeivertraging optreden, maar gegevens tonen dat de groeisnelheid nadien normaliseert. Het is dan ook de vraag of er een invloed is op de uiteindelijke lengte op volwassen leeftijd. Twee eerdere studies met budesonide suggereerden dat kinderen de normale volwassen lengte bereikten of er werd althans verwacht dat ze deze zouden bereiken [zie Folia april 2001 ]. In een recente studie daaromtrent was de uiteindelijke lengte op volwassen leeftijd wel iets lager bij de personen die op kinderleeftijd gedurende 4 à 6 jaar budesonide (400 μg p.d.) hadden gekregen, t.o.v. dezen die placebo hadden gekregen: 171,1 cm versus 172,3 cm (verschil-1,2 cm; 95%-betrouwbaarheidsinterval-1,9 tot-0,5 cm) [ New Engl J Med 2012; 367: 904-12 (doi:10.1056/NEJMoa1203229)]. Het verschil was meer uitgesproken bij meisjes en indien de behandeling gestart was vóór de puberteit. Deze studie is methodologisch sterker dan de vroegere studies, o.a. qua samenstelling van de controlegroepen en qua opvolging, maar ook hier kunnen niet te controleren factoren de resultaten hebben beïnvloed. Een eventueel effect van inhalatiecorticosteroïden op de lengte op volwassen leeftijd is dus gering, en weegt niet op tegen het gunstig effect bij kinderen met persisterend astma; slecht gecontroleerd astma kan trouwens een negatieve invloed hebben op de lengtegroei. Deze studie is wel een reden temeer om, zeker bij kinderen vóór de puberteit, te zoeken naar de laagste doeltreffende dosis.