Pergolide (Permax®), een dopamine-agonist en ergotderivaat, wordt gebruikt bij de ziekte van Parkinson. Het is reeds lang bekend dat pergolide, zoals andere ergotderivaten, inflammatoire fibrotische reacties kan veroorzaken, zoals pleuritis en retroperitoneale fibrose. De laatste jaren zijn er gegevens beschikbaar gekomen die suggereren dat pergolide ook hartklepletsels kan veroorzaken [zie Folia juni 2003]. Het gaat vooral om casuïstische meldingen. Gegevens uit een observationeel onderzoek uitgevoerd in een aantal Belgische ziekenhuizen, tonen dat hartkleplijden (weinig ernstig of ernstig, gediagnosticeerd door echocardiografisch onderzoek) aanwezig was bij 18 van 78 patiënten (33%) die pergolide namen, tegenover bij geen van 18 patiënten die nooit met een dopamine-agonist van de ergotgroep waren behandeld  [Lancet 363, 1179-1183 (2004)].  

Na analyse van de gegevens hebben de Belgische gezondheidsinstanties beslist dat de bijsluiter van Permax® moet worden aangepast. De belangrijkste wijzigingen zijn de volgende.

-         Beperking van de indicaties: tweede keuze bij de ziekte van Parkinson wanneer een dopamine-agonist noodzakelijk wordt geacht, en niet-ergotderivaten niet verdragen worden of onvoldoende doeltreffend zijn.

-         Maximale dosis van 5 mg per dag.

-         Noodzaak van echografisch onderzoek vóór starten van de behandeling, en op regelmatige tijdstippen tijdens de behandeling.

-         Toevoegen van een aantal waarschuwingen en contra-indicaties.