Apomorfine bij erectiestoornissen

De behandeling van erectiestoornissen bestond tot op heden vooral uit intracaverneuze toediening van vasodilatoren [zie F28N12/14Folia juni 1998]. Recent is op Europees niveau, met inbegrip van België, voor deze indicatie een specialiteit op basis van apomorfine, sublinguaal te geven, geregistreerd. Apomorfine is een dopamineagonist die via subcutane injectie gebruikt wordt bij de ziekte van Parkinson in geval van belangrijke fluctuaties in het therapeutisch antwoord ("on-off&quot-fenomeen) [zie F28N12/16Folia november 1998].

Bij erectiestoornissen wordt apomorfine sublinguaal toegepast in een dosis van 2 à 3 mg per keer (met een interval van minimum 8 uur tussen twee innamen); het duurt ongeveer 20 minuten vooraleer de werking optreedt. De doeltreffendheid van apomorfine bij erectiestoornissen werd onderzocht in 5 gerandomiseerde, dubbelblinde, placebo-gecontroleerde studies bij in totaal meer dan 3.000 patiënten; de resultaten tonen dat het aantal succesvolle pogingen tot geslachtsgemeenschap varieerde van 40 tot 50% (versus 30% met placebo). Vervolgonderzoek over een periode van 6 tot 12 maanden leverde geen aanwijzingen op voor het ontstaan van tolerantie. In deze studies werd echter een uitval van 20% gerapporteerd.

De belangrijkste ongewenste effecten van apomorfine zijn nausea en hoofdpijn. Andere ongewenste effecten zoals duizeligheid, flush, zweten en smaakstoornissen zijn eveneens gerapporteerd. Apomorfine kan tegelijkertijd worden toegediend met nitraten, maar voorzichtigheid is geboden, gezien met apomorfine vasovagale reacties zijn beschreven. Apomorfine is gecontra-indiceerd in geval van onstabiele angor, recent myocardinfarct en ernstig hartfalen. Er zijn geen vergelijkende studies met sildenafil beschikbaar.

Naar

• Geneesmiddelenbulletin 35 : 93(2001)
• Pharma Selecta 17 : 122-125(2001)

Specialiteitsnamen