Behandeling van niet-gecompliceerde urineweginfecties

De behandeling van niet-gecompliceerde urineweginfecties in de eerste lijn werd reeds meerdere malen besproken in de Folia [o.a. juni 2005 en ; er werd vermeld dat de behandeling dikwijls empirisch is, en dat trimethoprim en nitrofuranen de eerstekeuzemiddelen blijven. Volgens een recent artikel in La Revue Prescrire [2007; 27: 118-22]genezen 50 à 70 % van de niet-gecompliceerde urineweginfecties spontaan, maar traag; de behandeling heeft dus in de eerste plaats als doel de duur van de symptomen te verkorten, eerder dan de zeldzame verwikkelingen te vermijden. Ook vestigt de auteur van een recent editoriaal in de Brit Med J [2007; 334: 597-8] de aandacht op het feit dat de resistentiegegevens afkomstig van laboratoria niet goed overeenstemmen met de klinische resistentiegegevens (gezien een belangrijk aantal stalen afkomstig zijn van patiënten met gecompliceerde of recidiverende urineweginfecties), en dat wat telt, de verbetering van de symptomen is, en niet de microbiologische eradicatie. De aanpak van niet-gecompliceerde urineweginfecties in de eerste lijn is dus hoofdzakelijk een symptomatische en empirische behandeling: trimethoprim en de nitrofuranen blijven de eerste keuze.