Deze maand in de FoliaVoor bepaalde artsen, apothekers en patiënten lijkt Sint-Janskruid een aantrekkelijk alternatief voor klassieke antidepressiva. Toch moeten we de nodige objectiviteit hanteren om een product als therapeuticum te evalueren. Voor ernstige depressies komt Sint-Janskruid niet in aanmerking. Bij milde tot matige depressies zijn er aanwijzingen dat het vergelijkbare resultaten geeft met lage doses tricyclische antidepressiva, maar de studies die dit ondersteunen vertonen wel tekortkomingen. Het gevaar van mogelijke interacties met Sint-Janskruid, o.a. met orale anticoagulantia, is reëel. Daarenboven is er het probleem van niet gegarandeerde chemisch-farmaceutische kwaliteit omdat het niet als geneesmiddel geregistreerd is. Wanneer men als arts geroepen wordt voor een kind met koortsstuipen, voelt men de neiging om actief in te grijpen, ook al zijn de convulsies ondertussen dikwijls al voorbij. Toch zijn voor de eenvoudige, niet-gecompliceerde gevallen, geruststelling en voorlichting van de ouders voor toekomstige koortsepisodes het enige wat moet gebeuren. Toedienen van diazepam is slechts in een beperkt aantal gevallen aangewezen. Pijnbehandeling stelt de arts dikwijls voor een probleem omdat pijn niet te objectiveren valt en dus ook moeilijk interpreteerbaar is. Bij lumbo-ischialgie die onvoldoende reageert op conventionele behandeling kan epidurale infiltratie van corticosteroïden overwogen worden. De laatste jaren zijn vragen gerezen omtrent een mogelijke neurotoxiciteit. Een bijkomend probleem is dat deze toedieningsweg niet in de rubriek "indicaties" in de bijsluiters van de corticosteroïdpreparaten in België vermeld wordt. Dit veronderstelt dus de expliciete goedkeuring van de patiënt, nadat deze de nodige informatie heeft gekregen. De praktische problemen die een dergelijke zogezegd "objectieve" informatie aan de patiënt met zich meebrengt zijn niet verwaarloosbaar. De informatie die men geeft is altijd subjectief, want altijd onvolledig en het handelt over een subjectief gegeven: pijn. De interpretatie van deze informatie door de patiënt is nog subjectiever en kan er voor zorgen dat de patiënt een deel van het nodige vertrouwen in de behandeling verliest. Het blijft een delicate opdracht waarbij enkel bij wederzijds vertrouwen tussen arts en patiënt de nodige garanties voor een optimale uitkomst aanwezig zullen zijn. Reacties op het artikel in dit nummer van de Folia zijn welkom. |