Deze maand in de FoliaAls behandeling van pijn bij een nierkoliek werd, ook in België, lange tijd een spasmolyticum voorgesteld. Vele generaties van studenten hebben tijdens hun opleiding deze aanpak als eerste keuze aangeleerd. De werkzaamheid van spasmolytica tegen de pijn is echter niet bewezen, en de mogelijke ongewenste effecten zijn niet te onderschatten. Uit studies blijkt dat NSAID’s de eerste keuze zijn voor de behandeling van pijn bij nierkolieken, en narcotische analgetica de tweede keuze. Het is nu aan de artsen om deze gegevens in de praktijk toe te passen en hun oude gewoontes te verlaten. Het is merkwaardig vast te stellen hoe moeilijk een arts een oude overtuiging opzij kan zetten: dit stuit op veel weerstand en men neemt moeilijk aan dat een behandeling die efficiënt leek, nu plots als obsoleet wordt aanzien. De eigen ervaring wordt dikwijls gekleurd door wat men verwacht (o.a. omdat het zo werd aangeleerd), en kan nooit de finale standaard zijn. Klassiek gebruikt men voor atopische dermatitis lokale corticosteroïden naast emolliëntia. Recent kwamen twee immunosuppressiva voor lokaal gebruik beschikbaar. Van deze immunosuppressieve behandeling staat de veiligheid op lange termijn nog niet vast, en de kostprijs is heel wat hoger. Het lijkt dan ook logisch deze middelen slechts aan te wenden als de klassieke behandeling niet doeltreffend is, of niet verdragen wordt. Deze houding lijkt aangewezen voor de meeste nieuwe behandelingen, zeker voor aandoeningen waarvoor er een behandeling bestaat waarvan doeltreffendheid en veiligheid al werden aangetoond. |