Deze maand in de FoliaHet BCFI tracht via haar informatie rationeel gebruik van geneesmiddelen te bevorderen en baseert zich daarom op bronnen die het principe van "op evidentie gebaseerde geneeskunde" (evidence- based medicine of EBM) onderschrijven. Een van de pijlers van EBM is gebruik maken van bewijsmateriaal uit klinisch onderzoek. Een essentiële voorwaarde voor een bijdrage aan EBM is dat dit bewijsmateriaal op een correcte manier is verwerkt en gepubliceerd. Jammer genoeg moet men vaststellen dat niet alle klinische studies en de daaruit voorkomende publicaties even betrouwbaar zijn. Zo is er met de publicatie over een studie met paroxetine bij adolescenten met depressie uit 2001 ("Study 329") een en ander aan de hand, wat blijkt uit een recente heranalyse van alle studiegegevens. Dat, na publicatie van de resultaten van de heranalyse, de oorspronkelijke publicatie niet wordt teruggetrokken door de auteurs, de sponsorende firma en het tijdschrift, is onbegrijpelijk en niet goed voor het vertrouwen in de geneeskunde en EBM in het bijzonder. Anderzijds is het hoopvol dat er meer en meer initiatieven worden genomen om alle studiegegevens waarop publicaties zich baseren ter beschikking te stellen van onafhankelijke onderzoekers. Recent werd een studie gepubliceerd die een vermindering van de cardiovasculaire mortaliteit bij type 2-diabetespatiënten aantoonde door empagliflozine, een antidiabeticum van de klasse van de gliflozinen. Het is voor het eerst sinds 1998 (toen met metformine) dat in een grote klinische studie doeltreffendheid van een antidiabeticum wordt aangetoond in termen van vermindering van de cardiovasculaire mortaliteit. Dit is op zich bemoedigend, maar het lijkt wel voorbarig om empagliflozine op basis van deze ene studie als de eerstekeuzebehandeling bij type 2-diabetes naar voren te schuiven. In deze Folia wordt gepoogd om deze studie genuanceerd te situeren. |