Deze maand in de Folia

Het is merkwaardig dat voor heel wat frequent voorkomende aandoeningen in de praktijk nog steeds een medicamenteuze aanpak wordt gehanteerd die meer stoelt op overlevering van stagemeester op stagiair dan op evidentie. Meer nog, voor heel wat van die aandoeningen is er nauwelijks evidentie van goede kwaliteit voor een of andere aanpak te vinden. Dit is ook zo voor de aanpak van een niet-ernstige acute otitis externa. Toch is het belangrijk om, ondanks dit gebrek aan onderbouwing, alle wetenschappelijke beschouwingen rond een mogelijke medicamenteuze aanpak te verzamelen en te beoordelen om zo een aantal richtlijnen te formuleren die kunnen helpen om de beste keuze te maken en om zeker te vermijden meer kwaad te doen dan goed. In deze Folia wordt alvast geprobeerd om dergelijke richtlijnen over de aanpak van een niet-ernstige acute otitis externa te formuleren.

Sommige geneesmiddelen worden reeds decennialang gebruikt zonder dat men duidelijkheid heeft over bepaalde ongewenste effecten die hun risico-batenverhouding sterk zouden kunnen beïnvloeden. Dit is zo voor de hypoglykemiërende sulfamiden waarbij er al lang onbeantwoorde vragen zijn over mogelijke effect op de cardiovasculaire morbiditeit of mortaliteit. Recente gegevens suggereren dat hypoglykemiërende sulfamiden niet geassocieerd zijn aan een verhoogd risico van totale mortaliteit of cardiovasculaire events ten opzichte van de andere hypoglykemiërende middelen (met uitzondering van metformine). Toch kunnen we nog niet spreken van een definitieve besluitvorming omdat de gegevens afgeleid zijn uit studies die niet opgezet waren om het cardiovasculaire risico te evalueren.