Behandeling van impetigo

Impetigo is een zeer besmettelijke, bacteriële, oppervlakkige huidinfectie door Staphylococcus aureus en/of β-hemolytische streptokokken van groep A. Deze aandoening komt vooral voor bij zuigelingen en jonge kinderen. Impetigo wordt gekarakteriseerd door het optreden van kleine vesiculaire pustels die evolueren tot honinggeel-gekleurde korsten. In bepaalde gevallen kunnen grotere bulleuze letsels optreden (bulleuze impetigo). Impetigo gaat slechts zelden gepaard met algemene symptomen, en lokale en systemische complicaties zijn zeldzaam. Gegevens over de natuurlijke evolutie van deze aandoening ontbreken, en er bestaat geen consensus rond de optimale behandeling.

Het is niet bewezen dat antiseptica een gunstig effect hebben op de evolutie van impetigo. Het starten van een antibiotherapie leidt wel tot vluggere genezing maar het is niet bewezen dat een dergelijke behandeling het risico van recidieven en complicaties beïnvloedt.

• Bij lichte vormen van impetigo is, volgens de beschikbare gegevens, een lokale antibiotherapie op basis van fusidinezuur gedurende 7 dagen veilig en doeltreffend. Mupirocine is even doeltreffend, maar wordt best voorbehouden voor eradicatie van meticilline-resistente stammen van Staphylococcus aureus in de neusholten [zie Folia november 2002 ].
• Bij uitgebreide of ernstige vormen van impetigo wordt dikwijls de voorkeur gegeven aan antibiotherapie langs orale weg. Het is echter niet bewezen dat antibiotherapie langs orale weg doeltreffender is dan een lokale antibiotherapie, en de orale weg geeft meer risico van ongewenste effecten. Wanneer orale antibiotherapie overwogen wordt, is fluocloxacilline of cloxacilline gedurende 7 dagen de eerste keuze.

  Bij allergie aan penicillines gaat de voorkeur naar een cefalosporine van de eerste groep, maar men moet er zich van bewust zijn dat 10 % van de patiënten die allergisch zijn aan penicillines, dit ook zijn aan cefalosporines. De neomacroliden zijn een andere mogelijkheid in geval van allergie aan penicillines, maar de toenemende resistentie van bacteriën tegen macroliden beperkt sterk hun gebruik. [N.v.d.r.: sommige experten stellen ook het gebruik van clindamycine voor in geval van allergie aan penicillines.]

Maatregelen om verspreiding van de infectie te vermijden, zoals thuis blijven van school of van de crêche, wassen van handen, nagels en kledij, zijn zeker aan te raden.

Belangrijkste referenties

• Anoniem: L' impétigo en bref La Revue Prescrire 2000; 20: 564-65
• Anoniem: Interventions for impetigo (Cochrave Review) The Cochrane Library 2004; issue 3
• Sladden M, Johnston GA.: Common skin infections in children. Brit Med J 2004; 329: 95-99

Specialiteitsnamen