Startbehandeling van type 2-diabetes en glitazonen

Uit een recente gerandomiseerde, gecontroleerde studie, de ADOPT-studie [ N Engl J Med 2006; 355: 2427-43 ] blijkt dat een startbehandeling van type 2-diabetes met rosiglitazon doeltreffender zou zijn dan metformine of glyburide (synoniem glibenclamide, een hypoglykemiërend sulfamide) voor wat betreft de glykemiecontrole op lange termijn (primair eindpunt: glykemie nuchter < 180 mg/dl). Zoals door de auteur in een bijhorend editoriaal wordt benadrukt, dienen de resultaten van deze studie (gefinancierd door de producent van rosiglitazon) echter met voorzichtigheid te worden geïnterpreteerd, o.a. omwille van het hoog uitvalpercentage en de keuze van het eindpunt [ N Engl J Med 2006; 355: 2477-80 ].

Wanneer daarenboven rekening wordt gehouden met de ongewenste effecten van de glitazonen (o.a. gewichtstoename, zout- en waterretentie en risico van hartfalen), alsook met de onzekerheden over hun effecten op lange termijn op mortaliteit, morbiditeit en complicaties van diabetes, en met hun hoge kostprijs, blijft metformine de eerste keuze voor de behandeling van type 2-diabetes. De glitazonen in monotherapie zijn enkel te overwegen wanneer metformine gecontra-indiceerd is of niet verdragen wordt, maar men mag daarbij niet vergeten dat hun effecten op mortaliteit, morbiditeit en complicaties van diabetes niet bekend zijn. De glitazonen worden in België momenteel niet terugbetaald in monotherapie. [Zie ook Folia april 2003 en Transparantiefiche ' Aanpak van type 2-diabetes' (update).]

De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) en de verantwoordelijke firma’s waarschuwden recent voor een verhoogd risico van fracturen (vooral ter hoogte van de extremiteiten van de ledematen) dat in meerdere studies- waaronder de ADOPT-studie- werd gezien bij vrouwen behandeld met rosiglitazon of pioglitazon [ www.fda.gov/medwatch/ safety/2007/safety07.htm ].