Bell-paralyse

Bell-paralyse (Bell’s palsy of idiopathische facialis paralyse) is een perifere facialisverlamming, die meestal acuut ontstaat en kan samengaan met verminderde smaak, oorpijn en overgevoeligheid voor geluid. Een herpesvirusinfectie wordt als de meest waarschijnlijke oorzaak beschouwd. Over een periode van enkele weken tot meerdere maanden herstelt tot 85% van de patiënten zonder behandeling volledig of met minimale restverschijnselen. Voor de overige 15% zou een behandeling baat kunnen hebben, maar er is controverse over het nut daarvan.

  • Corticosteroïden worden voorgesteld om de inflammatie en het oedeem te verminderen
  • De antivirale middelen aciclovir en valaciclovir worden voorgesteld op basis van de hypothese dat Bell-paralyse een virale oorzaak kent.

De besluiten van twee systematische overzichten van de Cochrane Collaboration zijn evenwel dat de doeltreffendheid van zowel corticosteroïden als antivirale middelen in deze indicatie onvoldoende bewezen is.

Facialis paralyse is ook een mogelijk symptoom van o.a. ziekte van Lyme, sarcoïdosis, bepaalde tumoren of HIV-infectie, met noodzaak voor een specifieke aanpak [in verband met ziekte van Lyme, zie Folia mei 2002 en Folia mei 2004 , en Geneesmiddelenbulletin [2006; 40: 41-6].


Enkele referenties