Waarschuwing betreffende het cardiovasculaire risico met rosiglitazon


Abstract

Recente gegevens suggereren een verhoging van het cardiovasculaire risico met rosiglitazon. Gezien het cardiovasculaire risico en het gebrek aan evidentie van een gunstig effect op lange termijn, kan men zich afvragen wat de plaats van rosiglitazon is in de aanpak van type 2-diabetes.

De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) heeft op 21 mei laatstleden een waarschuwing uitgevaardigd betreffende het verhoogde risico van cardiovasculaire accidenten met rosiglitazon (Avandia®). Dit gebeurde naar aanleiding van de publicatie van een meta-analyse waarbij het effect van rosiglitazon op het risico van myocardinfarct en cardiovasculaire mortaliteit werd geëvalueerd [ N Engl J Med 2007; 356: 2457-71 ]. In de meta-analyse waren 42 gerandomiseerde gecontroleerde studies met een duur van minstens 6 maand ingesloten, waarin bij type 2-diabetespatiënten (gemiddelde leeftijd van 56 jaar), rosiglitazon vergeleken werd met een andere type 2-diabetesbehandeling of met placebo. De resultaten van deze meta-analyse suggereren een significante verhoging van het risico van acuut myocardinfarct (odds-verhouding 1,43; 95%-betrouwbaarheidsinterval van 1,03 tot 1,98) en een niet-significante verhoging van het risico van cardiovasculaire mortaliteit (odds-verhouding 1,64; 95%-betrouwbaarheidsinterval van 0,98 tot 2,74), bij de patiënten behandeld met rosiglitazon, vergeleken met de patiënten die een andere antidiabetische behandeling of placebo kregen. Zoals de onderzoekers zelf benadrukken, kent deze meta-analyse een aantal beperkingen, en dienen de resultaten bevestigd te worden. De auteur van het bijbehorend editoriaal [ N Engl J Med 2007; 356: 2522-4 ] stelt wel dat, gezien de mogelijke cardiovasculaire risico’s en het gebrek aan bewijzen voor een ander gunstig effect dan controle van de glykemie, men zich kan afvragen wat de huidige motivaties zijn om rosiglitazon voor te schrijven. De vraag is eveneens of deze verhoging van het cardiovasculaire risico gezien met rosiglitazon, een klasse-effect is van de glitazonen. In afwachting van bijkomende gegevens, raadt de FDA de artsen aan de antidiabetische behandeling individueel te herevalueren. [Reeds verschenen in de rubriek ' Goed om weten' op onze website op 24/5/2007]

Volgend op deze meta-analyse verschenen early online op 5 juni 2007 op de website van de New England Journal of Medicine de resultaten van een interim-analyse van de RECORD-studie, samen met meerdere editorialen. De RECORD-studie is een open, gerandomiseerde studie met als doel de cardiovasculaire effecten van rosiglitazon te evalueren. In deze studie waren 4.447 patiënten met type 2-diabetes ingesloten, die behandeld werden met

  • ofwel rosiglitazon in combinatie met metformine of een hypoglykemiërend sulfamide
  • ofwel metformine in combinatie met een hypoglykemiërend sulfamide.

De interim-analyse van deze studie na een follow-up van 3,75 jaar (voorziene studieduur is 6 jaar) toont geen statistisch significante verschillen tussen de twee groepen voor wat betreft de totale mortaliteit en de cardiovasculaire mortaliteit, maar wijst wel op een verhoogd risico van hartfalen in de rosiglitazongroep. De gegevens laten niet toe een uitspraak te doen over het risico van myocardinfarct; het gering aantal gevallen van myocardinfarct in deze studie suggereert dat de studiepopulatie waarschijnlijk niet representatief is voor de diabetespatiënten bij wie een glitazon kan aangewezen zijn.

Hoewel deze interim-analyse een aantal beperkingen heeft (o.a. de geringe statistische power, de selectiebias) suggereren de resultaten, zoals de meta-analyse, eerder een verhoging van het cardiovasculaire risico met rosiglitazon dan wel het verwachte gunstig effect.

Deze bevingen bevestigen in ieder geval wat we schreven in de Folia van april 2007 : ' Metformine blijft de eerste keuze voor de startbehandeling van type 2-diabetes; de plaats van de glitazonen is beperkt omwille van hun ongewenste effecten en de onzekerheden over hun effecten op lange termijn'.