Bell-paralyseBell-paralyse (Bell’s palsy of idiopathische facialisparalyse) is een perifere facialisverlamming die bij ongeveer 85% van de patiënten binnen de weken tot maanden spontaan geneest, maar bij de overige 15% leidt tot restverschijnselen. Behandeling met corticosteroïden of met de antivirale middelen aciclovir of valaciclovir wordt voorgesteld. Het besluit van twee systematische overzichten van de Cochrane Collaboration was evenwel dat de doeltreffendheid van deze middelen in deze indicatie onvoldoende bewezen is [zie Folia februari 2007 ]. Recent verschenen de resultaten van een gerandomiseerde, dubbelblinde studie bij 496 patiënten met matig ernstige Bell-paralyse (score op de House-Brackman schaal van 3,5 tot 3,8). Binnen de 72 uur na optreden van de symptomen werd een behandeling gedurende 10 dagen gestart met prednisolon (25 mg, 2 x per dag), aciclovir (400 mg, 5 x per dag), een combinatie van beide middelen of placebo. Het primair eindpunt was 'volledig herstel na 3 en na 9 maanden'.
Deze studie includeerde meer patiënten dan de meta-analyses van de Cochrane Collaboration. Volgens de onderzoekers en de auteurs van het bijbehorend editoriaal levert de studie dan ook goede argumenten om aan te nemen dat een behandeling met prednisolon gedurende 10 dagen de kans op volledig herstel verhoogt bij patiënten met matig ernstige Bellparalyse. Er is daarentegen geen reden om deze patiënten te behandelen met aciclovir. Enkele referentiesGilden DH en Tyler KL: Bell’s palsy. Is glucocorticoid treatment enough? N Engl J Med 2007; 357: 1653-5 Sullivan FM, Swan IRC, Donnan PT, Morrison JM, Smith BH, McKinstry B et al: Early treatment with prednisolone or acyclovir in Bell’s palsy. N Engl J Med 2007; 357: 1598-607 NotaPrednisolon is niet beschikbaar als specialiteit maar kan magistraal bereid worden; een alternatief voor de praktijk kan het gebruik zijn van comprimés op basis van methylprednisolon, in equivalente dosering (20 mg, 2 x per dag). |